İsimsiz,adsız kimliksiz şiir
Bu karalama benim değil
bu benim şiirim olamaz
durun az
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ben de yazamıyorum işte... Dilim tutuluyor, istediği gibi konuşuyor, öfkeli, sinirli, isyankar... elime de hakim olamıyorum...
Hiç çocuk olmadılar mı acaba 'kana doymazlar!' Onları mezbahalarda mı büyüttüler!
Ah! Nimet hanım..... Allah'a havale ediyoruz da... Galiba o da 'adressiz bu mektup' diye geri yolluyor... 'Yok mu sizin aklınız, beş duyunuz, eliniz armut mu topluyor', diyor...
Hislerinize ortağım.. Duyarlı şahsınızı kutlarım, Efendim..
Sadece çocuklara mı?... Tüm insanlığa insanca yaşamak yakışır.Ve şiirlerdeki renkler, çiçekler...
Şiirdeki kardeşlik, dostluk, barış çağrısına kulaklarını yıkayanlar ve insanları Allah' la aldatanlar artık akıllarını başlarına toplamalı bence. Kutluyorum bu insan sevgisiyle dolu dizeleri... Nicelerine diyorum Nimet hanım... Sevgimle...
Çocuklara ölüm değil gülümsemek yakışır,oyun oynamak,salıncaklarda sallanmak yakışır.Mavi yakışır,yeşil,pembe,turuncu...Ama kırmızı değil,kan değil.
Hiç bir çocuğa ,hiç bir insana insan eliyle ölmek yakışmaz,yakışmamalı...
Tebrikler şiire ,tebrikler size Nimet Hanım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta