Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel, çok duygulu sözlerle karşı karşıya kaldığımı söylemek zorundayım...
Gönül öyle zamanlar olur ki gerçekle hayâl arasında gider gelir.Gün olur gerçekle hayâli karıştırırız..Gönül başka der, göz başka...
Bu ikilemi çözmek zor.Anlatmak daha da zordur.. İşte bunun için çok güzel şiir diyorum...
'Aşka hudut çizilmiyor' der ya bir türkümüz.Öyle bir duygugudur bu...Demesi kolay ,anlatması , hele dizelere dökmesi bir o kadar da zordur..
Ama işin güzel yanı bu hanımefendi arkadaşımızın hiç bir iddiadan uzak , kısa ve özlü olarak bunları anlatabilmesidir...
Şiir tekniğiymiş, uyakmış, ses ahengiymiş bütün bunlar yazdıkça gelişecektir..İşleyen demirin ışıldaması gibi...Başarılar arkadaşım...Özlü, kısa ve dupduru anlatımınla...Abartmadan, allayıp, pullamadan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta