Gecenin şiiri Şiiri - Burak Çalışıcı

Gecenin koynunda uyudum günler boyu
Gökyüzünün en parlak yıldızını
Sigara çatırtısı eşliğinde izledim
En mutlu yarınlar adına ,
Bakmadım nirengi noktadan geriye dönük
Sonra göz kapaklarımı açtım
Büyük bir sallantıyla
Rihter ölçeğinin atomlarına parçalanışıyla
Her zerremde hissettim yüreğimin depremini

Kan kırmızısı gözlerimle oynadım
Gecenin şafağında devam eden oyunu
Ufuk yönü yoktu tutamadım gözlerimi

Sonra can alıcı bir yağmur
Ve akşamın karanlık ve sessizliğiyle
Başbaşa kaldım
Aklımda mücadelesi zor bir savaşın
Sarılmak kadar imkansızlığıyla
Göğsümün ortasında zifir hislerle
Ağlaya durdum

Destansı aşk masallari , aşk dolu şiirlerden öte
Başlı başına bir şiirsin sen
Sonra elimi çevirip gökyüzüne
Kovalayan bütün bulutları
Yağdırdım biliyorum
Güneş dolu yüreğine yağmurları
Affet

Kutup yıldızı gibi gözlerin vardı
Ki bu gökyüzünün en parlak yıldızıdır
Yön olarak nereyi gösterdiği önemsiz
Ben kendimi buluyorum gözlerinde

Bazen elleri papatya kokusuna sinmiş
Adi adımlarla bütün yolları yürüyen
Aciliyetin en tatlısında
Buruk sarılma çabaları gelir aklıma

Kefenin yakasını yumuşak istediğim
Göz damarları patlak
Cesur ve ümitsiz geçenlerden
Yorgun ve sabırsız bekleyişlerin ardında saklı olan
Çocuksu bekleyişlerle
Vücudumun her zerresinde her atom altı parçamda
Seni diledim
Ve uyudum