Hep isimsizdim...
Annem bana seslenirken...
Arkadaslarımla sokaklarda oynarken...
Yazdığım mektuplar da....
Attığım imzalarda
Gençlik çağlarımda adını koyamadığım
Düşüncelerim gibi.....
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




senin bir adın var...
sana bir isim verdim ben...
daha ilk gördüğüm an!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta