İsimsiz-10 Şiiri - Emre Tarhan

Denizin mavisi, dağların yeşili kadar umut topladım hayata dair..Sevda tohumum, gül destim, umudum, sırdaşım—üzülme sakın! ! ..Biryerinde yaşamanın, yakalanır mutluluk uçurtmaları.. Çocuksu gülüşün iyimserliğini yitirmesin yeter ki..Kaybettiklerimiz birgün dönecektir.Yarınlara çıkacaktır bu kapılar..Sonra türküler ardı sıra, seni sevenler daha çok sevecektirSonra aşık olucaksın bir balığa-geçemiyceksin mutluluklardan,Tutup kulağından kapı dışarı ediceksin acıları..Bir pamukçuk havalanıcak pamuk kalbinden..…ve sen çok mutlu olucaksın.. Zerdali yeşili bir sarmaşık kuşatıcak yüreğini..Hergece gönlümden gönlüne dualar konucak..O çocuksu sesin en son duyduğum tonda çınlıcak kulaklarımda,Bir demet gülle gelicem kapına..Sen seyrine dalmışken-beykozdan istanbulu, deniz olucam ben, gök olucam,manzara olucam sana..Şah damarın kadar yakınında ara beni,Soğuk eserse birgün rüzigar, elini yüreğine koy sıcak sevgilerle gelmem için..Bir dilekte bnm için tut en içten samimiyetinle..Bir dileğinde ben olayım.. Sevmelerin ölümsüz kıyısında bekle beni..unutamamanın kapısında bekle! ..Geliceğimdir emin ol ölümsüz sevgim unutamayan yüreğimle.. İşte geldim – geldim işte..Aç kapılarını ardın sıra..Set çekme hislerine..Az bir cesur ol.. kimselere inanma! .Hissettiklerinin arkasına sığın..Bak topladım toplanası yüreğimi..yoluna sunmaya geliyorum..Çıkıyorum onlarca hayattan, tek bir hayatın kölesi olmaya gidiyorum..Adanmışlığı öğrettim bütün hücrelerime..Kar tanesinin içine sızdırdım sevdamı..Saçlarında bulmalıyım kendimi bir kış günü.. Aç kapılarını ardın sıra – ben geliyorum en sevdiğin olmaya..