4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Gözlerin bir doruktu.
Gözlerime değdiklerinde nefesim kesilir,
Kalbim dururdu.
İsim bile koymuştum onlara,
Adları "Umut"tu.
Ellerin bir pamuktu.
Ellerime değdiklerinde gözlerim kapanır,
Hafif bir gülümseme oluşurdu.
İsim bile koymuştum onlara,
Adları "Huzur"du.
Saçların bir rüyaydı.
Yüzüme çarptıklarında zaman durur,
Bedenim donup kalırdı.
İsim bile koymuştum onlara,
Adları "Sarı"ydı
Gülüşün bir boşluktu.
Gördüğümde içine düşürür,
Saatlerce durdururdu.
İsim bile koymuştum onlara,
Adları "Çocuk"tu...
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!