Havvanın Çocukları Şiiri - Mustafa Burak

Adem hissetmeseydi yalnızlığı
Anne ve babamızın aşkı olmasa
Başlayacak mıydı hayatımız?
Hep başkaları sebep oldu varlığımıza,
Fakat başkaları için yaşadık.
Ve isimler taktık kendimize ve birbirimize,
Birileri için nefer, birileri için düşmandık…

Böyle kurulmuştu yer üstündeki düzen
Doğuda adımız müslüman,
Batıda hıristiyandık….

Damlamasaydı, kanımız,
Süzülmeseydi gözümüzden yaş,
Islanmasaydı çorak toprak
Bir bir ekilirken cansız bedenlerimiz,
Babaların yüreği dağlanmasa,
Anneler dövmese bağırlarını,
Havvanın çocukları olduğumuzu neredeyse
Unutacaktık….

10/03/2019 Mustafa Burak SAK