Güzel isimler verir, güzel manalar,
Çocuklarına, ana-babalar.
Çünkü çocuk kıymettir.
Ne var Ki! Geçer zaman.
Asıl doğasıyla çıkar ortaya insan.
Bazı insanlar hakkını verir ismine
Kimisi beddua okutur cinsine
Şimdi birkaç örneği inceleyelim:
Peygamber adıyla müsemma
Hakkı ve adeleti getirir akla
Yoktur bir ilgisi ama
Ne adalet ne Hak’la.
Erlikle ilgili adı, er çıkmaz uygulamada
Yüce anlamındadır, dolanır en altlarda
Asıl adı suflidir, yazılmaz ki nüfusa.
Demiş ki büyük şairlerden biri:
“Kişinin yaptığından görünür aklının rütbesi”
Senin yaptıklarından bir mana çıkmıyor ki!
Nedir senin kapasiten,
Allah aşkına nedir çapın?
Seni nasıl yarattığını
Bilemedik Çalabın!
Sadakat demek tamam, sadıktır köpek gibi.
İyiliklerle değil, hakla doğruyla değil,
Suçla, kancıklarlar yapmıştır sözleşmeyi,
Pisliğe sadakatte cidden yoktur eksiği.
Coşkun bir akarsuyun adaşıdır.
Oysa, çay kaşığından akan,
Bir küçük damlacıktır.
Kadir demişler ama yeteneksizdir kendi,
Yanına bir de Can eklenmiştir adına,
İsmini canlandırma mı yoksa umulmuş ola?
Kayıt Tarihi : 3.10.2005 21:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!