İsimlendirsem Şiiri - Fidan Bulut

İçimde bir yerlerde evel ezel,
Kimi kor alev
Kimi buza kesen
Bir şey...
Ad boncuklarını topluyorum bir bir
İsimlendiremiyorum.

Derini özlem gibi sanki!
Kimi düğüm bildik cümlelere,
Kimi ihanet kelimelere.
Ete kemiğe bürünüşlerin,
Kesin varlığına inat
Daha baskın varlığı olmadan.

Suskunluk; kocaman
Dağ kadar,taş kadar suskunluk
Ve dinlemek sadece içimdeki.....
Neyi desem bilmem ki?

Ve özlemini dindirmek
Bir yasak vadi sererek
Gecelerde aynı göğü paylaşmak.
Kaymak bir yıldızın kanadından,
Aynı havayı bölüştüğünü bilmek.
Bir yüreğin güncesinde yeşermek.

Beklemek geç kalan umutlarda
Beklemek, geliri olmayan yarınlarda.

İsimlendirsem hani!
Bürüsem ete kemiğe!

Üzülecek gibi
Gidecek.................
Kulaklara değmeden yere düşen selamlara,
İçi boş cümlelere, bırakarak yerini
Gidecek usulca.....

Ve sanki yarınlar, hiç özlenmeyecek.

(yüreğinin tatlı derin sızısı ve düşlerinle hep gülümse değerli dostum)