Manav bakkal her gün astı yüzünü,
Yıl dört mevsim ben yaşadım güzünü,
Hiç görmedim bu ömrümün düzünü,
İşin bilmez rüşvet yemez memurdum…
'BALYOZCUDAN DÖRTLÜKLER' KİTABINDAN
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta