Sonunda âşık oldun değil mi?
Kendin bile kendini tanımıyorsun,
O sebep, seni sana Şems anlatıyor.
Işıtsın istiyorsun içini güneş,
Duyguların netleşsin istiyorsun.
Lakin sen sana yetmiyorsun artık,
Bildiğin her şey kifayetsiz, kafiyesiz.
Oysa sen, hayatına ahenk gelsin istemiştin,
Öyle anlatmışlardı sevdayı sana.
Hara düşmek,
Çıkmaz sokaklarda dara düşmek dememişlerdi.
Sense tan'ı şafak boğar diye,
İçini Şems'e, Şems'le döküyorsun,
Azıcık ışısın diye için,
Çırpınıyorsun için için.
Kayıt Tarihi : 24.10.2012 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!