İşim Olmadı Şiiri - Ramazan Kılıç

Sevmiştim yüreğim saftı, temizdi,
Gönlümdeki saray kutsal bir izdi,
Nankördü insanlar kalbimi ezdi
Yalanla riyayla işim olmadı.

İnsanları sevdim güldüm dertlendim,
İçimdeki kini hep böyle yendim,
Seneler geçse de ben yine bendim,
Gururla kibirle işim olmadı.

Hep bildim dünyaya yalancı dedim,
Alın teri döktüm hep helal yedim,
Kulları sevdim de pulu sevmedim,
Servete hürmetle işim olmadı.

Zalimler, kâfirler düşmanım oldu,
Cahillik gönlümde sarardı soldu,
Anladım insanlar dünyada kuldu,
Kahpe ile sahte ile işim olmadı.

Kimisi oynuyor köşe kapmaca,
Kimi kurt oluyor kimi atmaca,
Eğer kul olmazsan tüter mi baca,
İsyanla rüsvayla işim olmadı.

Herkes bak kendine göre uyanık,
Yapan var tilkilik kurtluk çakallık,
Ateşte pişmeye oltada balık,
İblisle dostuyla işim olmadı.

Varsın mazlum garip hakir görsünler,
Yüzüme gülmesin renkli resimler,
Tutamazsın döner her yıl mevsimler,
Kara kış baharla işim olmadı.

Saymadım adamdan cimri zengini,
Baş tacı eyledim gönlü engini,
Bu dünyada bulur herkes dengini,
Varlıkla şöhretle işim olmadı.

Namustur bilene yurdu vatanı,
Öldü mü zannettin şehit yatanı,
Unutma unutturma geçmiş atanı,
Soysuz la huysuzla işim olmadı.

Ramazanım nesil bozulmuş böyle,
Kar etmez ne şekil söylersen söyle,
Aklını bozmuş kul kralla beyle,
Hak yolu değilse işim olmadı…

Ramazan KILIÇ