İşim - Gücüm Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Hiçbir baltaya sap olamadıysam da ömrümde
hiç olmazsa sap olabildim bir karasevdaya.
Bu da bir buluntudur,
bu da bir nasiptir,
yüreği böğründe boş gezmektense.
Peki nedir evrende en güzel şey
sana aşık olmak
değilse?

Sana sevdalanmak işim-gücüm olmuş benim,
görevim olmuş ihanet edilmeyecek,
paydos-maydos tanımadan tekrar edilecek,
yürekten yapıyorum hiç olmazsa bu görevimi,
seni düşünerek başlıyorum çalışmama,
seninle çalışıyorum,
seninle oturup kalkıyorum,
yorgun başım taş yastıklarda
seninle yatıyorum.

Bu öyle bir görev ki; eloğulları,
yayılmış ömrüme bir sergi gibi,
dal dal, yaprak yaprak, çiçek çiçek yayılmış,
alnımın tam ortasına
benim onu sevmeye yükümlü olduğum
yazılmış.

Hergün besmeleyle başlıyorum işime,
işim kutsal, görevim kutsal,
ne bir dur biliyorum, ne bir durak,
çalışıp duruyorum bazen inleyip, bazen ağlayarak,
aşkınla yaşıyorum,
uçuruma sarkıtılmış bir ip gibi
tutunarak.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 29-30/100)