İşim Gücüm Şiiri - Ahmet Baris Ay

Ne iş mi yaparım ben?
Çok mu merak ediyorsunuz?
Söyeyim o zaman
Ben
boş gezenin boş kalfasının hayranıyım
Bu hayranlığımdadır
boş boş gezmektir en sevdiğim şey
boş boş gezmektir işim

mesai saatlerinde
bu şehrin sokaklarında

Var olmadığını bildiğim halde
bilmediğim bir yer ararım
sokak sokak dolaşarak
Bazen karşıma çıkar da
bir bekçi gibi durdurur beni
rast geldiğim bir çıkmaz sokak

Bazen yokuş inerim
bazen yokuş çıkarım
ve soluklanmak için bir bakkal dükkanında durur
bir şişe gazoz içerim

Eğer mevsimlerden baharsa
aylardan Mayıs
ve taze yapraklarıyla yeşil
ve
kuş cıvıltılarının
şehrin sesini yuttuğu bir park bulursam eğer
en mutlu anlarımı yaşarım
Hemen çocukluğumu hatırlarım
Bahar güneşinde sere serpe yatan sokak köpeğine imrenir
hayallere dalarım
Öyle kalırım olduğum yerde
Öyle kalırım ama
zaman durmaz tabii ki
Vakit geçer
akşam olur gün
ve ben
yürür yürür evime varırım
Evde beni karşılayanlar bilmezler
nasıl geçirdiğimi koca bir günü
Yüzüme bakarlar
benimle konuşurlar
hiçbir şey anlamazlar

21.02.2009