İşim Düştü Şiiri - Mücahit Karaçınar

İşim düştü yanaklarıma
Bir çiğ bir dem sürdü usülüyle
Sürünmüşken yüreğim
İçimde hoyratça akan
Kan pıhtılarıyla
Vaktı geldi demek ki
Uyumanın
Ey vadimden önce
Bu kenti garp ettirek işim
Düşmeseydin o nazik toprağına
Filizlenmezdi umutlarım alaca karanlıklarda
Işığını arayan bir bekçi gibi şimdi yüreğim
Hangi yanda unutsa aklını
Hangi cebinden çıkarsa bozuk paralarını
Harcanmaktayım