gün gözlerin ile doğar bu kente..
sokakların ilk konukları
alel acele işlerine giderken
senin gülüşünden geçerler..
senin gülüşün olur
her sabahın merhabaları..
kavrulur şehir günün en demli anında..
ertesinde bir sıkıntı
bir telaş alır güneşi..
kim bilebilir ki.
kıskandığını
gözlerinden dünyaya yayılan
güzellikleri..
ve hevsel..
kırklar dağı..
karacadağ'ın umut kokan papatyaları..
bükerler boyunlarını
geri yol almak isterler toprağa..
yeryüzünü teslim etmek isterler
senin tanrısal kokuna..
ertesinde ikindi vaktinin infazı..
akşam ezanı! !
ve karanlıkların geceye inat
firarlarda olması..
bulunmayan karanlıklara inat..
bu şehrin kendini
senin saçlarına dolaması..
tüm yaşananların
senden bir parça gibi..
adının her hecesinde
mutluluğu barındırması..
sen dolu bir ömür yaşarken o şehir..
kime sormalı bu ömrün kaderini..
şehir doya doya.. kana kana içerken seni
kıskanmamak elde mi o memleketi...
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!