isim derdi olmayan şiirler-V Şiiri - Yor ...

Serdar Atlıbatur
79

ŞİİR


8

TAKİPÇİ

Gelecek bir gün gibi hayata endekslenmiştik.... yollarımız nerede kesişmişti....yollarımızın kesiştiği kavşak olmak zorundamıydı.. kimselere soramadım... bize en saçma gelen türk filminin karesinde beraber toplamıştık birbirimize çarptığımızda yere düşen kitaplarını....kaldırımlar birbirimize çarpmamıza sebep olacak kadar dar olmak zorunda mıydı....cevabını bir sen.. birde muama imgelerim bilir...
Adını beğenmemiştim oysa... yadırgamıştım adını.. bana göre yakışmıyordu sana o isim...
kimselerin bilmediği ve her gün usanmak nedir bilmeden birini beslerdim içimde.. tasvirini yapmak isterdim içimdeki insanın, beceremezdim... bazen bana küstüğünü sanırdım ve xeyal diye çağırırdım o’nu.. seni tanıdığım gün infazını verdim içimdeki insanın.. sonra adın xeyal olsun istedim...
uzun yolculuklar çıktı falımda... yolculukların sonunda sen vardın, bunu bilirdim.. bindiğim otobüs karanlıkları delerken devasa ışıkları ile bende ise senden kalan fısıltılar vardı... yollar öyle uzun gelirdi ki.. sonlar öyle uzak... karşıma çıkacak sonların en başında sen vardın..
bende ki düşsel dirilmenin başlangıcıydı o son.. ellerin ellerimin içinde terlemiş, avucum birden bire ab-ı hayat dolmuştu.

Ve sırada

Tamamını Oku
  • Muslum Alagoz
    Muslum Alagoz 09.09.2008 - 10:14

    'ilk yudumu sen aldın şişeden.. bardak gerekmez dedin.. şişe dudaklarında iken kıskançlıktan kendimi heder ettim... ' diyordu bir yerlerde..
    'haydi xeyal.. içimde ki yerinde kal... ' dedi sonunda.. Herkesin kalbinda var muhakkak bir xeyal, ve etkilemek için böyle bir şiir yetiyor şairi.. yaşatmak için sevdasını bazen asmalı kendini şair.. şiirin bittiği yere.. xeyal... sevda diye bahs edilen ama hiç okunmayan bütün 'hayat ansiklopedilerinde..'

    Cevap Yaz
  • Selvihan Deniz
    Selvihan Deniz 16.07.2008 - 16:51

    ''kimselerin bilmediği ve her gün usanmak nedir bilmeden birini beslerdim içimde.. tasvirini yapmak isterdim içimdeki insanın, beceremezdim... bazen bana küstüğünü sanırdım ve xeyal diye çağırırdım o’nu.. seni tanıdığım gün infazını verdim içimdeki insanın.. sonra adın xeyal olsun istedim...''
    Belki defalarca infaz edilir içimizde yaşattığımız ancak bir zaman sonra yeniden yeniden diriliverir aslını bulamadığı için..yüreğiniz dert görmesin kaleminizin daim olması dileğiyle tam puanımla kutladım usta!

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta