İsim Bulmadım Şiiri - Hazret Seyda

Es rüzgar es..!
Gecenin bu karanlığında,
Yüreğimin en acınan yerine doğru,
Es..!

Ben şu figüran hayatta,
Sayılı günlere nöbet tutarım.
Her yanım yara,
Her yanım kan revan,
Yalnızlığın en acımasız zamanını yaşıyorum.
Hangi asrın çocuğuyum anlamadım,
Hayat anlamsızlaştı, ben sersemleştim.
Ve akıp gidiyor sahiplenmeden,
Yaşamam gereken günlere.

Şu uzayıp giden sema kadar dipsiz,
Bir sokak köpeği gibi kimsesiz,
İzmarite muhtaç hayatımda,
Her akan yağmur damlasıyla iner göz yaşlarım.

Ben ne ettim anlamadım bilmedim,
Bir türlü dönen çarka isim bulmadım