İsim Arıyorum Şiiri - Mustafa Nuri İnanç

Halime bakta
Lügattan isim ara
Bana
Ben kendi sokaklarını
Süpüren usta
Eğer kan değmeyecekse
Yeşil yapraklarıma
Köpüren denizin dalgalarına
Fırlatamayacaksam çakıl taşlarını
Adımın sonuna
Eklenmeyecekse bahar
Ne gelir elden,
Hazan bile kendine sararır
Ve ağlar
Öyleyse Neye yarar
Yaşamak
Söylesenize, neye yarar
Ağlamak

Tutsak insanların
Özgür ruhuna bir bak
Birde esir ruhluların
Paramparça karanlık zindanlarının
Gardiyanı kim
Kim
Görmüş insansız ölürüm
Diyebilen bir nefsi
Kim insansız bir yere varabilmiş
Öyleyse önce insan
İnsansız yok bu alem
Kuru bir dal bile
Var olmak uğruna yeşil açarmış

Sen geldiğin yere bir bak
Bak o zaman
Kimlerin geleceğiymiş, durduğun mekan
Gelecek insanla kurulur
İnsanla yaşanırmış

Hani,
Taş yapılar vardır, mağaralar
İnsanla tanımlanırlar
Yazın serindir, koşarsın
Kışın sıcak
Derdi veren değildir, aslında Hak
Herşey insanla başlar, insanla son bulacak