Artık canım acıyor gül koparmaktan
İç organlarım parçalanıyor
...yüzümden yansıyan gece
Bazen üst bir vazifeye ihanet
Ah beni tümden kahrediyor
Yeterli zaman, para, konaklama,
Şeytanın çocukları sokaklarda
Hangi meyvesine el atsam dünyanın
Dışı hormon, içi çürük çıkmakta
Artık yordu beni vicdanımla çatışmak
Artık beni, kaderimle tartışmak
Sonlum sonsuzumu mahvediyor
...O gün yine depreşiyor:
"Kefen ve ben ve kimse"
Açık konuşmak gerekirse,
Yakarım dünyayı, yakarım telaşları
Yakarım cehennemde köşkümü
Bakarım elim kolum kalbim bedenim
Hepsi yerli yerinde, tövbe müsait
Yaparım bir tane
Eririm Allah'ta
Kayıt Tarihi : 30.11.2024 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!