Işıltılarda BİR karanlık Şiiri - Orhan H ...

Işıltısı yükseldi fenerlerin
kum dolu nemli gözler yoklukta
Ve sen
sadece karanlık bir yalnızlıkta
dalgasız, yakomozsuz ve durgunca

söz söylemezdim susardım
kendimi seni hatırlamaya adardım
sanki birini arardım
üşürdüm çoğu zaman
çünkü rüzgar, sahil kenarı acı duymuyordu insana
senin yüreğin kadar hırçın olmasada
kızıyordum
tepelerin gece yalnızlığına yakınıyordum

ışıltıları saçıldı sokak lambalarının
bu yalancı ışıltı güneş değil dedim
bu aydınlık kahrolası dertli bir gece
buruktur yaslı düşlerim
her gün dahada büyür gözlerin
kavşağı belirsiz yollar neylesin
dumandır bizi bekleyen
kaybetmesekde birbirimizi

ışıltılar yükseldi, ay bakışlari bulutların siyah gövdesi sakladı
bende sır tutum yüzünü sabaha
el verirmi geçmişin gözbebeklerindeki umut
ışıltıları yükselirmi festival günlerindeki gülüşlerimizin

her şey boşlada
inceden inceye
geziniyorum acılarda