Işık zerrelerinin tozlarında saklı kırmızı ve beyaz arasında
Arasan sadece uçar gider bulmaya çalışana eziyet eder.
Kaybolmuş ruhların tanelerini saklar yaprakların terleyen kısımları
Aşağı süzülür bir parça ve kayganca sorar durur dünyanın anlamını.
Geçiyor yalnız insanların başının üstünden, içine giremez
Kaybolmayı göze almadan usulca etrafında dolaşır ay ve dünya gibi
Dünya ve güneş gibi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta