Işıldayan aydınlık ol gel…
Bir su gibi içiyorum hayatı, zaman alıp götürüyor ötelere,
Bilmediğim yarınlarımı arıyorum bakışlarımda sanki karanlık,
Planlarım bazen yanıltıyor beni özlüyorum seni görmeyince,
Sevdiklerim nerede gözlerim arıyor bazen bir bıçak saplanıyor gibi…
Haydi, gel karanlıklardan aydınlık olsun gece
Gör beni kör oldum çakıldım yalnızlığıma
Kestim canımdan ne varsa yaşam adına, bıraktım kendimi
Rüzgârın estiği sessizliklere daldım, suskun nefesim acıyor bugün…
Prangalar bağlandı bileklerimden kapalıyım ruhum hapis
Tenim kanıyor dokunuşlarının sıcaklığında
Her yerim sensizliğe kabuk bağlamış, canım yanıyor
Bir yıldızın gözlerinde ışıldayan aydınlık ol gel…
Oktay ÇEKAL
17.06.2012-16.08
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 16:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!