Sabah ayazı vurduğunda yüzüme
Bırakıp gitmişliğin acı veren hüznü
Soğuk bedenimde.
Uzaklaşan küçük büyük bedenler geliyor aklıma
Dokunmak istiyorum.
Kelimelerin kifayetsizliği değil beni çıldırtan şair...
Ağaç dalında bir meyveyiz,
Toprakta bir tohum bazen.
Önce büyüyüp fidan oluruz
Belki bir ağaç,dalları olan.
Sonra meyveye dururuz...
Günü geldiğinde,bil ki
Çocukluğumun ve gençliğimin
ve bırakıp gitmişliğimin şehri
İzmir!
Taklar kurulsa gönlümde yine
bayramlar olsa...
çocukluğum geçse sıra sıra,
Öyle büyüdüm ki anne,
çocukken de derdin,anımsa.
'Ele avuca sığmaz oldun' hani.
Öperdim,koklardım seni
öpüp kokladığın gibi beni.
Şimdi gel desen de gelemem artık,
Öyle bir boşvermişlik ki,
Tadı bende gizli.
Kendimden öte,senden öte...
Boşvermişliğim,
Nereye,ne kadar,kime? ...
Boşverin siz de...
Hayatın kıyısında
Ya atlarsın derine,
Dibe vurur bedenin,
Ya yüzersin karşı kıyıya...
Yüzüyorsan ki karşı kıyıya,
Bedenin senledir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!