Sahteliklerin içinde boğulurken,
Gerçek bir şeyler olduğuna inanmaktı sorun.
Her şey miydi gerçek olan yoksa sen miydin,
İnandığın mıydı,
Ya da inanmak istediğin mi,
Yoksa sadece bir arayışmıydı?
Git, beni hayalimle başbaşa bırak!
Yalanlarını giyin,umursamazlığını takın,
Yokluğunu da yanına al ve git.
Sensizliğinde bulduğum senle yaşamak istiyorum
Hep yanımda olan, beni seven, bana değer veren senle
İstemiyorum gerçekliğini gelme artık.
Yıkık dökük şimdi düşlerim
Harabeye dönmüş bir yerdeyim.
Arıyorum kendimi;
Kaybolmuşum, viraneyim
Hastalıklı bir sonbaharda,
Küfreder gibi vuruyor rüzgâr yüzüme
Geldi yine boğmaya beni hüzüne
Ne yaptım ben sana da düştün içime
Aldın götürdün beni yine en derine
İstemiyorum uzaklaş bedenimden
Tanımadığım bir şehirdeymişim meğer.
Kaybolmuşum birden.
Ben miyim değişen yoksa bu şehir mi?
İnsanları tanıyamıyorum;
Arabaları, evleri, yolları,…
Her şey yabancı..
Bir yalnızlık çöktü üzerime
Her gecekinden biraz daha fazla
Daha bir duygusal oldum bu akşam
En güzel kıyafetlerimi giydim
En güzel kokuları sürdüm
Kederleri, üzüntüleri çıkardım üstümden
Kalabalık bir şehirde yapayalnızım.
Elimi uzatıyorum, tutanım yok.
Korkuyorum, sarılanım yok.
Ağlamaktan yaşlarım yüzümde kuruyor, silenim yok.
Sesleniyorum karanlıklara, duyanım yok.
Bir ses duyuyorum; o da yankım.
Buğulu camlara yazıyorum adını
Sonra kâğıtlara, sıralara…
Çocukça ve masumca
Sonra siliyorum hızlıca
Nefretle, sinirle
Tıpkı senin beni sildiğin gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!