Işıl ışıl ışık Şiiri - Şebnem Büşra Dalğıç

Işıklarda açtı gözlerini,
Ağlıyordu çocuk,

Annesini ve babasını gördü,
Doktor amcalar bile gülümsüyordu,
Canı acıyordu belliki.

ışıklarda büyüdü,
herkez gülümsedi ona,
acıda çekse gülümsedi.
büyüdü çocuk,
ışıklarda gördü herşeyi,
o,ağlarken
başkalarının gülümseyişini,

sonra ışıkları gördü,
mor,pembe, neon ışıları,
ışıklarda öldü genç,
ve gördü o ağlarken,
başkalarının acı çekişini.