Işıksız Pencere ve Gardiyan

Gölgelerden kalma bir günde
Yüzümde saydam bir karanlık
Işıksız penceremde
Bir tavşan bir de tazı

Hırsımı bir çocuğa kaptırdım
Tavşan kaçtı küstüğü dağlara
Tazıya tutuldu umutlarım
Nereye ey güneş?
Pencerem ışıksız

Yaşamakmış bir ağacın gölgesinde
Yaşamakmış ışıksız bir pencerede
"Yaşıyorsak bir umut vardır."
Artık toplamı sıfıra denk
Yılgınlığa çarpan umutların

Işıksızlıkla başlar, gölgeli günler
Penceremden çekilir önce ışık
Bana sorarsanız
Karanlıkta da yaşarım
Yaşarım ya
Bir başkaymış benim masalım
Tavşanın göğsü ürkek
Tazı üzerine yıkmış dağları

Ah şu gölge, ah şu karanlık uğraşı
Herkesin harcı mı ya
Karanlıkta yalnız yaşayış

Pencereme yaslandım
Bağırdım, bir duyan varmışçasına
Sürgüleri açasın gardiyan!
Ne olur, ne olur!
Pencereme biraz ışık