Işıksız Liman Şiiri - Osman Koçar

İncecik bir hat gibi gölgen düşer de üstüme
Aklım siper olsa da sözlerin vurur gönlüme
Ve... resmin düşer puslu geceme bu akşam...
Mermi gibi saplanır her hücreme bu akşam

Bu akşam sanki herkes gidecek ben kalacağım
En arkada olsamda yanına ilk ben varacağım
Beni bırakıp giden ey koca gemi
Seni iplikle bağladım kolaysa çevir dümeni

Durma çal düdüğünü en yırtıcı sesle
Mesafeler açılır alıp verdiğin her nefesle
Beni tutsak edemez esaret isimli beste
Seni benden alan rüzgar bir gün kıbleden esse

Kim kimi beklerse bu şehirde bilinmez oldu
Parçalanmış zamanım uç uca eklenmez oldu
İnleyen hastanın feryadı duyulmaz oldu
Işıksız bu liman artık beklenmez oldu