Işıksız kentin içinde;
Siyah beyaz anılarla yaşamaya çalışan boş bir yüreğin; sahipsiz kimliği ile beraber, kırık dökük hayalleri bir arada.Zamanı çalan; kaderin yanında, gözyaşlı yalnızlığa hep mahkum olan hüzün, uzaklardaki sevgiyi düşünüp lanet ederdi, şansa!
Başıboş dar vakitlerin; ardındaki çaresizliği sürüklerdi, mutsuzluk!
Ölüme dönmüş yüzünü; karanlığın içine düşen aldanmış duygular...
Saklanan umudu arıyorken; ışıksız kentin sokaklarında, sahipsiz benlik, 4 duvarın arasına sıkışmış düşüncelerin sesi duyulur, her tarafta.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta