Işıksız Hücre Şiiri - Ozan Bindebir

Hevesim kalmadı yalan dünyada
Yaşıyorum gibi oyalar beni.
Nefesim tükendi, çıkmaz feryada
Batırır al kanda, boyalar beni.

Ölür gider isem gurbet ellerde
Ya deniz dibinde, ya da bellerde…
Sessiz çığlık gibi suskun dillerde;
Kim bilir kimlerden duyalar beni.

Götürürler ise gerçek sılama,
Bir fırsat versinler gözü elâma…
Biraz geri dursun âlim, ulema
Yârin gözyaşıyla yuyalar beni.

Doğduğum gün gibi beze beleyip,
“Gayri kara toprak yâridir” deyip,
“Üryan geldi” diye üryan eyleyip,
Haramiler gibi soyalar beni.

Bir canlı katledip; can vurmuş gibi,
Zalimin yanında yan durmuş gibi,
Bindebir de sanki güngörmüş gibi,
Işıksız hücreye koyalar beni.

05.02.2017

Açıklamalar: (TDK Sözlük)

Üryan: Çıplak
Yumak: Yıkamak.
Yan: Taraf
Güngörmüş: 1. İyi yaşamış 2. Mutlu, güzel hayat sürmüş.