Diyecek bir şeyim yok artık,
Gidecek bir evim, yuvam yok.
Bir acı taşıyorum gittiğim her yere kendimle,
Her gün mezarımda ağlıyorum.
Ölüm değil korkutan gözümü yemin ederim,
Sadece beynimin içinde ki zehirli sarmaşık.
Boynuma dolanıyor boğuyor beni,
Ben her gün kimsesiz ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 8.11.2018 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)