Işıklı Öpücük Şiiri - Hamdi Oruç

Işıklı Öpücük

Yıllar geçse de
İlk sevgili unutulmuyor
Ve o ışıklı öpücük...

Gurbete giderdim
Yalnızlık dolurdu dünyası
Derin bir mahzunluk olurdu bakışlarında kızın
Kurumuş toprak gibidir dudakları...

Ne zaman gurbetten dönsem
Öperdim kızı
O bir ışıklı öpücük
Gözleri kandı
Aylardan nisandı
Mevsimlerden bahar
İçindeki güneş yandı

Öperdim kızı
O bir ışıklı öpücük
Sevinçliydi kalbim
Pır pır etti kalbim

Öperdim kızı
O bir ışıklı öpücük
İçindeki güneş yanardı kızın