Sırtımı yaslamıştım, ince bir tişört vardı üzerimde
ve soğukluğunu rahatlıkla hissedebiliyordum duvarın.
Ansızın dönüp yüzüme bakıyordu şimşekler çakan gözleriyle,
kısa kısa.
İzlendiğini bilen şımarık bir çocuk edasıyla şirinlikler yapıp,
yüreğimdeki yerini sağlama alıyordu bilinçli.
İşte o gün yerleşti yanağıma
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
akıcı ve müthiş bir şiir
böyle şiire doyum olmaz..
kutlarım sayın Genç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta