Akşam oldu,evlerin ışıkları,
Bir bir yandı.
Her evin bir hikayesi var.
Bazen mutlu,bazen mutsuz insanları var.
Mutlu evlerin ışığı yanar,hiç sönmez.
Sofraları doludur,insanları
Şarkıları,türküleri eksik olmaz.
Çocukların gözleri parlar,
Anne,babaların çocuklarına,
Vereceği çok şeyleri vardır.
Onların hayat ışığı,hep yanar.
Ya,mutsuz evler
O evlerin,can çocukları,
Ürkektir,gariptir.
Anne,babalar imkansızdır,mahçuptur.
Onların ışığı kısıktır.
Belki bir gün hayat değişir.
Işıklar yanar,talih değişir.
O ürkek güzelim çocukların da,
Yüzleri,gelecekleri değişir.
Kayıt Tarihi : 16.8.2010 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiri ilgiyle okudum.
Nedendir bilemem ;ama Yaşar KEMAL'in KALEMLER adlı öyküsünü anımsadım.
Türlü güzelliklerle dopdolu ,mutlu bir yaşam süren 'o ailenin' yazgısını anımsadım.
Şiiri beğeniyle okudum.
Özene/emeğe erdemle.
TÜM YORUMLAR (16)