Işıklı Çağrı Şiiri - Nurettin Özdemir

Duyma içimdeki fırtınaları!
Duyma uğultusunu büyük çağrıların,
Deli rüzgarın,
Etin,
Kemiğin,
Kanın! ..
Duyma!
Sesin titreşiminde
Sana gelirim.

Söyleme şarkıların en güzelini!
Söyleme sihrini uzak iklimlerin,
Denizlerin,
Sahillerin,
Limanların! ..
Söyleme!
Dalgaların çırpıntısında
Sana gelirim.

Ağlama gecenin karanlığında!
Ağlama bilinmesin mesafelerce,
Yalnızlığın,
Garipliğin,
Mahzunluğun! ..
Ağlama!
Umutların türküsünde
Sana gelirim.

Bırak çaresizliğimize geceyi!
Bırak bütün varlıkları kendi haline;
Toprağı,
Suyu,
Işığı! ..
Bırak!
Aşkın dünyasında
Sana gelirim.

Şavkı vurur gözlerine gelecek zamanların!
Yıldızsız bir bozkır gecesinde,
Bereketli topraklar gibi
Ellerine,
Dudaklarına,
Bakışlarına,
Bütün varlığına şavkı vurur!
Sarhoş büyüsünde saatlerin
Sana gelirim.

Görme nasıl dolaştığını damarlarımda kanın!
Kalbimin nasıl açılıp kapandığını görme!
Görme arzuların nasıl boy verdiğini
Ümitlerine,
Hayallerine,
Düşlerine! ..
Görme!
Nasıl çatladığını içimde tohumların.
Toprağın sancısında
Sana gelirim.

Sana gelirim; aydınlanırsın sulara inat.
Gözlerin yıldızlar gibi parlar gecemde.
Bir nura gark olur bütün hareketlerin;
Bakışın,
Duruşun,
Yürüyüşün...

Sana gelirim;
Bir nura gark olur çocuk gülüşün,
Bir sihirli çağrı gibi uzatırsın kollarını.
Kollarının çağrısında
Sana gelirim.