Bir gece...
İki ışığın kavgası vardı.
Solgun,kırılmış ve yorgun,
İnsan gölgelerinin gülüşsüz ışığıyla,
Canlı, ümitli, çocuk gibi sevinçli
Kalplerin ve isteğin sahipsiz ışığı
Kavga ediyorlardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta