Bir gece...
İki ışığın kavgası vardı.
Solgun,kırılmış ve yorgun,
İnsan gölgelerinin gülüşsüz ışığıyla,
Canlı, ümitli, çocuk gibi sevinçli
Kalplerin ve isteğin sahipsiz ışığı
Kavga ediyorlardı.
Gece erirken,
Korkunç yaşam sesleriyle
Işıklarda eridiler, hiç yanmamışçasına.
Hayat ne ışığın, ne de sesin sahibiydi.
Hayat daima, yanılgıların eseridir.
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 03:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!