Çocuklar...
Ey çocuklar...
Güvercinler gibi açın kollarınızı
Sarın beni meltemler gibi
Ben öğretmenim çocuklar
Gül donatmak istiyorum yollarınızı
Çocuklar...
Ah çocuklar...
Bilmem kaç gün
Kaçında yirmi dört saatin
Bakıp bakıp gözlerime
'Öğret' der yanarsınız.
Ve uyku bilmez uzun gecelerde gözlerim
Olsa ki yumsam gözlerimi bir ara
Bir kuş gibi rüyalarıma
Siz konarsınız.
Fakat bilmezsiniz
Doğan her güne
Neden neşeyle açılır gözlerim
Her sabah sınıfınıza
Niçin tebessümle girerim
Neye üzülürüm ben
Kimler sevindirir beni
Siz bilmezsiniz...
Çocuklar
Ah çocuklar...
Göremezsiniz
Yıldan yıla başımda artan akları
Sanırsınız
Hep vardı alnımdaki kırışıklar.
Ah çocuklar, çocuklar...
Tutuverince yakamdan mezar
Mirasım kalacaksınız
Dünyada siz ışıklar...
Kayıt Tarihi : 23.9.2005 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)