bana çok uzak bir kent gibiydin
yola çıksam ulaşır mıydım
oysa kendime doğru yürüyünce
hep mi sana çıktı
bütün sokaklarım..
kalbim o yolları aşmak İçin
ne savaşlar verdi
hiç bilmedin..
güller serilmedi belki
hep mi dikenliydi
uzun bir yoldu sanki
ne kadar da zordu
engellerin beni bir hayli yordu
kalbine çıkan bütün yolların
sert ve keskin dönemeçliydi..
o kadar uzaktın ki
ulaşmak mümkün değildi..
sen ki benimle
hep kaçak dövüştün
artık pes ettim
ve vazgeçtim..
çünkü
yollarında ki
tüm ışıkları söndürdün
beni büsbütün karanlığa gömdün...
Ferhat Durak
Kayıt Tarihi : 4.7.2022 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Durak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/04/isiklari-sondurdun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!