Bir babanın gölgesizliğinde büyüdün,
sahnenin ışıklarıyla ısındın.
Tokalaşmakla başlamadı hayat,
ama milyonların yüreğiyle sarıldın sen.
Makyaj aynasında buldun kendini,
bir heykelin taşında,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta