Işıklar sönünce hayat biter Bizim buralarda
Acılarımızı saklarız
Parası peşin verilmiş
Gülüşlerimizin altinda
Eğlenmeyi bilmeyiz
Eğlendirmek bizim işimiz
Gecemiz gündüz
Gündüzümüz gece bizim
Mutlu rüyamız hiç olmaz
Kabuslarımız baskın gelir hep
Bu yüzden rüya görmeyi
Sevmeyiz hiç birimiz
Çocuk yaşta başkası tarafından yazılmış kaderimiz
Ömür tarlasına rüzgar ekip
Fırtına biçeriz her birimiz
Kahır çeşmesinden
fazlasıylaAldık hakkımızı
hepimiz biliriz haddimizi
Ikı çift sohbetin belini kıramayız kimseyle
Dostumuz hiç olmaz bizim
Ne zaman güvenmek istesek birine
Oda ağzının suyunu akıtıyor
çakallar gibi
Hadi kardeş hadi
Bana bir kadeh içki daha söyle
Bak Nasil bakıyor garsonlar
Kurbanının ölümünü bekleyen Akbabalar gibi
Aslında keseletmek istemiyorum seni bu hergelelere
Fakat ne yaparsın burda işler böyle yürüyor işte
Sana bir sır vereyim mi kardeş
Tövbesi bir kere değil
Bin kere kabul olsada
Yinede sitemkarım hayata
Mecbur olmasam evlatlarım için yaşamaya
Açlıktan ölmeye raziyim
Dermanım kalmadı ayakta
Durmaya
Kayıt Tarihi : 5.5.2020 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!