Işıklar Hep Kapalı Şiiri - Efe Can Doğan

Renk cümbüşlüğünün içine düşmüş
Derisini kanatırcasına boyanmış tenine
Nice kahpeler eşlik eder ıslıklarına
Şehrin duvarlarına haykırır soğukluğunu
Eline ne geçse bi hiç oluyor hiç yoktan
Dervişe danışıyor tüm sorunlarını
Ki onda ki dertler ne dertler
Baştan aşağıya
Salkım saçak bitmeyen öyle dertler
En son galata kulesinde zorla tuttular
Bir de boğaz köprüsünü zorladı
İzmir'de kimse sevmez onu ama
Seviyormuş gibi yapar
Korkarlar çünkü
Sadece izmir de değil
Her yerde seviyorlarmış gibi yaparlar
Işıkları yakmaz hiç bir zaman
Kimse anlamaz
Kimse bilmez
Evi nerede
Nerede kalır
Kimle kalır
Kimse bişey bilmez