Işıklar Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Işıklar, ışıklar...
Yolu bir, yordamı bir
Fikri, ruhu pak ve hür ışıklar...
Hem yalın; çırılçıplaklar
Vakur, kırılgan, dokunulmaz
Kaybeden rengini denginde
Veya dengini kendinde
Fakat asla yok olmayan
Saydam kıvrımlarında aklın
Akışkan, havsalanca yol alan
Işıklar, ışıklar...
Gerçeği hayale çalan ışıklar...
Fikrimi çelen ışıklar...
Her alıp götürdüklerinde
Çok da masumdular...
Gözler de masumdu, düşler de...
Günahsızdı eller
Işıklara gülüşler de...
Ve günahsızdı yürekler de...
Işıklar, ışıklar...
Hepsini içimize kapatsalar
Ne kadar da yasaklasalar
Hep ışıklara koşar aşkla
Pinokyo akıllı donkişot ruhlar...

(İçinde hiçbir kötülük olmayan; saf,
hayalci, dünya gerçekleri ile çelişen
insanlara armağanım olsun...)