Işıklar Şiiri - Sığladan Esen Kadın

Şu küçük ışıkların sönmesini bekleyeceğim
Siz ve sen.
Diğerini istemeyin benden
Başka türlüsü için çok gencim.
Yaşanmamış çok anı
Söylenmemiş çok söz
Yazilmamis onlarca sayfa var
Hepsi öylece durur, bekler.
Beklesin onlar da benim gibi şu küçük ışıkları.
Odalarım var, dördü birden kapalı.
Odalarımın kapısı yok.
Odalarımın çıkışı yok.
Hepsi bir cepheye dönük.

Takvim yapraklari neden yerdeler?
Bu yerdeki kumlar nerenin?
Bu ışık?
Aynı ışık.
Yine aynı ışıkla doldu dördü de.
İşte bu gece yine aynısı oluyor.
Yine solun biraz karanlik.
Ve yine o geceki gibi.
Oyle sen ki...
Şimdi bekliyecegim şu küçük ışıkların sönmesini.
Bekliyorum.
Öyle kal.