Güneş, altın bir ahtopot,
Uzatıp kollarını ısıttı,
Hayat buldu toprak, ağaç, çiçek, ot.
Salınca kuvvetli ışıklarını
Ağaçlarda dal daldı ışık.
Tatdı meyvelerde.
Güzellikti çocukta,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Tebriler Işıkların dökülüşüne... Sevgilerimi yolluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta