Işıkla İttifak Şiiri - Kozan Akcalic

Kaynayan suyun buharı da vurmuş çıkıyor alttan ve vuruyor yüzüme
Bir kıvılcım altımda hatlar kırılmış zaten çekiyor derinlere
Tut elimi yalnızım, bakma yüzüme diyemem, bozdum dilimi ama
Affına bakar ağlarım, bilmezler onlar sen duyma yinede
Ben masumum, bazen katil, adilin yerini bulamadım buralarda
Ben müttefikken gizliden ittifaka dönüşen ateşkes antlaşması
Altında yatan sizli bizli bir madde, aslında iki çift saplanmış izli mermi
Tozlu raflarına kaldıracağın bu yazının parçası
Anlatılacak çok şey cardı, paylaşılacak çok şey var
Fakat geçti ne yapalım kader bu böyle yazılmış
Unuttum hayatı bayatlamış artık, belki abarttık ama düzeldim,
Güzeldim yakışırdı eskiden viskiden yudum almadan iki dakika önce
Sardı her yanı bu deli düşünce ama dermanı kalmadı işte bu işte bir sorun var
Yokuşu almaz gidişte, bitişte bekleyen ilişki de olmaz o zaman bu itişte gayret gerek
Yerdeki sularda üşüyorum çok düşüyorum, bir kağıtta azat ediyorum yazıyor
Fakat ben bakamam ona bana bu çareyi sunmayın ben kadir olana bağlıyım
Kırık kalbim çıktı akarsulardan
Biri vardı, yine balık gibi sıçrayıp daldı içeri
Kapısı ardına kadar açıktı kalbimin biraz kaçıktı ama hoştu
Bazense boşa koştu şimdi bulmuştu doğruyu
Alem farklı, dünya dipte uzay boşluğunda seste çıkmaz
Belki ama çalışırsan ahenk verirsen biraz yankı bile yapar
Banka oturup bekleyen çok kız var
Kusura bakmayın bozulmuş usulümüz çimdik atacak olanı ararken buldum sizi
Ama gelemem üzülmüş kırılmış dediler diğerleriyse hep güldüler
Şikayetsiz ve bahanesiz eğitilmesi gerek bedenin
Artık bileceğim değeri ve boş vereceğim diğerlerini
Ağlamadan önce son kez düşünüp dalacağım
Siz boşa geçinir oldunuz eğer tutan sizdiniz ben kalemimle yetine durdum
Güzel günler umudumdu şiirlerle avundum
Bitişte bekleyen üstü açık adam bekle oraya da geliyorum