Işık Yılı Uzaklıklardasın Şiiri - Nesrin ...

Kaldırdım başımı…
Bakıyorum gökyüzüne
Hüzün yıldızları dolmuş yine…
Meğer ne kadarda terk edilen
Âşık varmış yeryüzünde…
Her birinde ayrı hüzün
Her birinde ayrı yıkıklık…
Ne kadarda beter…
Bir şeymiş bu ayrılık.

Oysaki ben seni…
Karanlıklara gömmüştüm…
Yüreğimin en mahrem…
En kuytu köşelerine hapsetmiştim…
Üstelik çıkamayasın diye…
Ellerinden, kollarından zincirlemiştim…
Ama ne de yanılmışım
Sevdiğim…
Meğer….
……Meğer ben seni değil..
Kendimi gömmüşüm karanlıklara
Hapsetmişim kendimi gölgeler diyarına.

Bakıyorum gökyüzüne…
Sen hala oralarda gülmeklerdesin…
Bilmem ki….
Kim bilir kimlerlesin…
Benden kaç mevsim ilerlerdesin…
Yılmı yoksa asırmı var aramızda…
Işık yılı uzaklıkları girmiş
Sevdamızın kısır döngülerinin
Arasına…
Çıkar yol yok…
Umut yok…
Bir kibrit alevi kadar bile
Işık yok..

Ben yine yapayalnız…
Ben yine içmelerdeyim…
Sevdalım…
Sensiz sarhoş olup sızmalardayım…
Beynimin ürettiği varsanımlardayım…
Ben şimdi…
………….Ben
Ömrümün en son duraklarındayım.

02.06.2008
Bornova/İZMİR