Işık Yılı Şiiri - Beyza Kar

Bir kuş gibiyim, gökyüzünden kovulmuş
Nereye gideceğini bilmeyen
Ne için savaşması gerektiğini de
Münzeviyim,tahammülüm yok
İnsan seslerine,kalabalıklara
Olabildiğince sakin
Olabildiğince yavaş bir yolculuk bu.

-Yolculuk nereye?
-Kendime..

Yağmur yağsa mutlu olsam
Ruhum da yıldızlarda saklanmasa mesela
Silgi olsam kendimi silsem
Yapmadıklarımı da Tanrı affetse

-Ne kadar kaldı kendime?
-Birkaç milyar ışık yılı kadar..