İşik yak Şiiri - Dağlar Özügüç

Ey rüzgar şu tatlı esintinin önünde
Keşke ben olmasaydım savrulan bir yaprak
Oysa garip gönlüm sensiz avaredir
Bozkırda ihmal edilmiş kıraç bir toprak
Ben bir duyguyu haykıramadım
Bu yürek cezalı itirafsız ve korkak
Sanki kızgın çölde mahsun susuz ve çorak
Sen cemre oldun geldin gönlüme düştün
Işığından ürktüm bir türlü karşılık veremedim
Dönüp sana bir türlü gelemedim
Heyecanımdan göremez oldum
Ne olur nefes için bir ışık daha yak
Kaldır felek ortadan artık perdeleri
Buluştur yıllarını özlemini
İstediğim biraz mutlu olmak