Varlığın altın çocuğuydu ışık
İlk gözdeydi o bütün ilimleri içinde tutan
Ateşten çıkan son bir harikaydı...
Bütün şuurlara kıskançlık veren
Bir son değildi o güzellik.
Sonsuz bir kinin başlangıcı oldu o karanlık ve ışığın çelişkisi
Ve kondu adı her sıfatın her buyruğun başına
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta